Kristine Bakken Ottesen

Hei! Så hyggelig at du er innom! 

Bli betre kjent med meg:

Eg heiter Kristine, er 30 år og bur på Stord, som forøvrig og vert kalt for "sommarøyo".
Antageligvis er det fordi me innbiller oss at det er sol her kvar dag. Men, egentlig er vell sannheiten at gjennomsnittstemperaturen ligg på sånn ca 12 grader med 290 + regnversdagar i året! Hehe. Neida.. Stord er i grunn ein ganske fin by som eg er stolt av og trives godt i. Her har eg budd heile mitt liv, og hatt det trygt og godt. 

Eg har alltid hatt ei dragning mot alt som kan kallast kreativt arbeid. Første gong eg fekk erfare eit speilreflekskamera var eg 11 år.
Og herlighet.. Eg blei frelst på sekundet. Stortsett var det meg, katten til naboen og blomane i hagen heime hos mamma til å begynne med. Kan ikkje skryte noko særlig av at den hårete, svæære koseballen av ein katt var den mest spennande modellen å leike med, men det var likevell noko med det å kunne utrykke seg gjennom eit bilde som eg bare forelska meg heilt i. Etterkvart blei denne påstarta hobbyen til ei stor lidenskap og eg havna på konstant jakt etter dei magiske øyeblikka. Det starta med natur, før eg begynte så smått og prøve meg på mennesker.Det var familien min som fekk gjennomgå som ufrivillige modellar på alle ideane og alt som eg måtte teste. Plutselig blei eg booka til mitt første oppdrag. Eg huska eg tenkte at det var heilt absurd at eg som ikkje hadde teke bilete på den måten før plutselig var ønska til å dokumentere eit av dei største øyeblikka i livet til nokon. Ja....for mitt første offisielle oppdrag var faktisk eit bryllup. Tenk det.. og for ei tillitserklæring. Frå den dagen av balla det på seg med fleire oppdrag og i 2012 blei Ottesen Foto til.

Resten er historie og eg er så heldig som har klart å skape min egen drøymejobb!

Meir kjedelig prat:
Eg er faktisk veldig glad i born, og oppnådde fagbrev som barne- og ungdomsarbeider i 2016 etter endt læretid.
Til dagleg jobber eg på Valestrand oppvekstsenter i nabokommunen Sveio og fotograferingen er på monge måtar ein drøymejobb nummer to, for jaggu er det ein drøym å jobbe i barnehage også. Å kunne ta så stor del i livet til eit lite menneske som det me faktisk gjer, syns eg er eit utrulig givande og gledelig arbeid. Ingen dag er lik, og erfaringane herifrå kjem heller ikkje til kort når eg er på jobb som fotograf. For tida tar eg også vidareutdanning innanfor pedagogikkens verden så det er travle dagar med mykje forskjellig å henge fingrane i. Akkurat slik eg likar det.